Durven dromen. Krachtig in kwetsbaarheid. Avontuurlijk met angst onder de arm.

​

Als je mij 15 jaar terug had verteld waar ik nu ben had ik je nooit geloofd. Ik heb een lange weg naar zelfacceptatie en liefde afgelegd; met meer dan 10 jaar een eetstoornis (anorexia en later NAO) om PTSS klachten te dempen heb ik vele soorten behandeling ondergaan. Er is mij verteld dat ik nooit beter zou worden. Maar ook dat het wel meeviel. Sommige hulpverleners waren lief, andere streng en weer andere onkundig. Ik heb nooit onwil ervaren, maar wel veel begrip gemist.​

​

Nu zet ik mijn ervaring en kennis in om andere te ondersteunen in hun weg naar herstel. Ik geloof in meer doen en minder praten, in contact maken met je lichaam en je gevoelens. Als je volwassen wordt leer je meer en meer je verstand volgen en wordt je lichaam een vervoersmiddel in plaats van je kompas. Ik help je luisteren naar wat je lichaam je te vertellen heeft.

​